Onkolog kliniczny

Onkologia kliniczna to dziedzina medycyny zajmująca się wszystkimi zagadnieniami związanymi z nowotworami złośliwymi człowieka. Obejmuje ona: podstawy genetyki nowotworów, znajomość cyklu komórkowego, biologii molekularnej komórki nowotworowej oraz specjalistycznej, szczegółowej diagnostyki, a także metod leczenia nowotworów. Jest to specjalizacja wymagająca głębokiej wiedzy internistycznej (z zakresu chorób wewnętrznych), gdyż dolegliwości powodowane przez nowotwory dotyczą zwykle wielu układów i narządów.

Rodzaj specjalizacji: podstawowa specjalność lekarska

Czas trwania specjalizacji: 5,5 roku

Jakie choroby leczy onkolog kliniczny?

Onkolog kliniczny zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem guzów o charakterze złośliwym. Nowotwory wywodzące się z różnych narządów w ciele człowieka, charakteryzują się zupełnie innym przebiegiem, inną wrażliwością na leczenie, innym rokowaniem, dlatego terapia każdego nowotworu powinna być rozpatrywana indywidualnie. Onkolog kliniczny leczy poszczególne nowotwory (w zależności od miejsca, z którego się wywodzą):

nowotwory płuca i śródpiersia,
nowotwory ośrodkowego układu nerwowego,
nowotwory regionu głowy i szyi,
nowotwory tarczycy,
raka piersi,
nowotwory układu pokarmowego,
nowotwory układu płciowego,
nowotwory układu moczowego,
nowotwory kości,
nowotwory tkanek miękkich,
nowotwory skóry (w tym czerniak),
chłoniaki,
nowotwory układu krwiotwórczego,
nowotwory o nieustalonym punkcie wyjścia.

Z jakimi dolegliwościami należy zwrócić się do onkologa?

Większość nowotworów jest diagnozowana przypadkowo, najczęściej podczas rutynowo wykonywanego badania obrazowego. Są jednak objawy, których pojawienie się, powinno wzbudzić naszą czujność. Należą do nich:

przewlekła gorączka o nieznanej przyczynie,
utrata masy ciała w szybkim tempie u osoby, która nie odchudza się,
krwawienia z przewodu pokarmowego lub innych części ciała o nieznanej etiologii,
przewlekłe zaparcia i biegunki,
długotrwała chrypka bez związku z infekcją,
brak apetytu,
przewlekłe zmęczenie, brak siły,
duszność,
wyczuwalny guz przez powłoki skórne,
powiększone węzły chłonne, bez związku z infekcją,
niedokrwistość w badaniach laboratoryjnych, pomimo wcześniejszej suplementacji żelazem,
nawracające infekcje zajętego przez nowotwór układu/narządu,
ból,
gromadzenie się płynu w jamach ciała (co uwidoczni diagnostyka obrazowa).

Diagnostyka specjalistyczna

W zależności od miejsca występowania guza, w diagnostyce onkologicznej stosuje się praktycznie wszystkie metody obrazowania, m.in.: zdjęcie rentgenowskie (RTG), ultrasonografię (USG) narządów i tkanek miękkich, badanie MRI (rezonans magnetyczny) i tomografia komputerowa (TK), mammografię, badania endoskopowe (gastroskopia czy kolonoskopia), dermatoskopię (badanie skóry), badania morfologii krwi, biopsję narządów, szczególnie szpiku kostnego oraz pobranie węzłów chłonnych do badania. W przypadku różnych nowotworów, każde badanie obrazowe czy laboratoryjne jest tylko wstępną diagnozą. Ostateczne rozpoznanie potwierdza wynik badania histopatologicznego.

Czy potrzebne jest skierowanie do onkologa?

Do specjalisty onkologa klinicznego nie jest potrzebne skierowanie.

Jak przygotować się do wizyty u lekarza onkologa?

Warto zabrać ze sobą wszystkie aktualne badania laboratoryjne i obrazowe, również te wykonane wcześniej (sprzed pół roku lub więcej), w których stwierdzono parametry diagnostyczne odbiegające od normy.

Onkolog